Trochę wiersza o poranku

Przysiadłem. Zrozumiałem mowę osiadłych,

zatracając się w doskonałości odchodzenia. —

Puściłem się zatem dalej — — —

pędem, gałęzią, w ustawicznym zielonym rozkroku:

gwiazdy mając za sobą, płonące słońca z boków.

Pan Księżyc

21 05 2015